Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Translated to:	نگه دارد 4

3 Poems contain may preserve

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.2-12.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.2

German Translation

[1] عید است و آخر گل و یاران در انتظار
ساقی به روی شاه ببین ماه و می بیار

[2] دل برگرفته بودم از ایام گل ولی
کاری بکرد همت پاکان روزه دار

[3] دل در جهان مبند و به مستی سؤال کن
از فیض جام و قصه جمشید کامگار

[4] جز نقد جان به دست ندارم شراب کو
کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار

[5] خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم
یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار

[6] می خور به شعر بنده که زیبی دگر دهد
جام مرصع تو بدین در شاهوار

[7] گر فوت شد سحور چه نقصان صبوح هست
از می کنند روزه گشا طالبان یار

[8] زان جا که پرده پوشی عفو کریم توست
بر قلب ما ببخش که نقدیست کم عیار

[9] ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار

[10] حافظ چو رفت روزه و گل نیز می‌رود
ناچار باده نوش که از دست رفت کار

[1] Tis the 'id and ,at last ,the rose and friends are in expectation
Saki in the king's resplendent face ,behold the effulgent moon and bring wine .

[2] From the spring - season of the rose ,I had uplifted my heart for in the rose - sea - son ,I drink no wine wander not about the forbidden and ,in the service of the pure ,acquire perfection but ,
In it the blessing of the pure ones of the time did no great work effected little

[3] To the world ,attach not the heart and of the intoxicated one the holy traveller inquire ,
Of the bounty of the cup and of the tale of Jamshid .

[4] Naught have I in hand ,save life's cash : the wine is where
That it also ,on the Saki's glance ,I may scatter .

[5] Joyous is pleasant fortune and pleasant is the merciful king .
O Lord From time's eye - wound ,them preserve .

[6] To the slave's verse ,drink wine .For another decoration giveth
Thy bejewelled cup to this royal pearl the murshid

[8] For the reason that Thy merciful disposition is the screen - concealer ,
On our heart ,bestow pardon for it is a little cash of small proof .

[9] I fear that ,on the day of rising ,up ,rein on rein equally urge
The rosary of the holy Shaikh ,and the khirka of the profligate ,wine - drinker .

[10] Hafiz since fasting austerity and chastity hath departed and the rose love's season also departeth ,
Helpless ,drink wine of love for ,from the hand ,the goal of work hath departed .

[1] Heut ist das Fest, die Rosen sind fort, und die Freund' in Erwartung,Schaut in Schenkengesicht Mondenglanz, bringet mir Wein!

[2] Längstens hatte mein Herz Verzicht gethan auf die Rosen,Aber frommes Gebet rettete einige noch.

[3] Schenke dein Herz nicht der Welt, und frage einen Betrunknen,Um's wohlthätige Glas, um die Geschichte Dschemschids.

[4] Seelengold ist alles Vermögen, o bringet den Wein her,Daß ich auch diesen verspend', süßeren Lohnes gewiß.

[5] Glücklich ist das Reich, und gnädig unser Beherrscher,Vor den Gefahren der Zeit schirme, beschütz' ihn o Herr!

[6] Seines Dieners Gesang entström' den Kehlen bei'm Weine,Glänzende Perlen verleih'n Gläsern den herrlichsten Glanz.

[7] Ist das Frühmal vorbei, so hat es nichts zu bedeuten,O ihr Freunde des Freund's brechet die Fasten mit Wein!

[8] Gerne verhüllt dein edeler Sinn die Fehler mit Schleiern,Zürne mir nicht, denn mein Herz ist von zu leichtem Gehalt.

[9] Wahrlich ich fürchte mit Recht, es geh'n am Tag' des GerichtesEinstens Hand in Hand Trinker und Scheiche den Weg.

[10] Nun ist die Fasten vorbei, die Rosen Hafis gehen zu Ende.Trinke du immerhin Wein, beßeres ist nicht zu thun.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:13.1-13.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:13.1

German Translation

[1] هزار شکر که دیدم به کام خویشت باز
ز روی صدق و صفا گشته با دلم دمساز

[2] روندگان طریقت ره بلا سپرند
رفیق عشق چه غم دارد از نشیب و فراز

[3] غم حبیب نهان به ز گفت و گوی رقیب
که نیست سینه ارباب کینه محرم راز

[4] اگر چه حسن تو از عشق غیر مستغنیست
من آن نیم که از این عشقبازی آیم باز

[5] چه گویمت که ز سوز درون چه می‌بینم
ز اشک پرس حکایت که من نیم غماز

[6] چه فتنه بود که مشاطه قضا انگیخت
که کرد نرگس مستش سیه به سرمه ناز

[7] بدین سپاس که مجلس منور است به دوست
گرت چو شمع جفایی رسد بسوز و بساز

[8] غرض کرشمه حسن است ور نه حاجت نیست
جمال دولت محمود را به زلف ایاز

[9] غزل سرایی ناهید صرفه‌ای نبرد
در آن مقام که حافظ برآورد آواز

[1] Thanks a thousand ,that ,again ,to my desire ,I beheld thee ,
In truth and purity ,concordant with my heart ,become .

[2] The Path of calamity ,tread the travellers of hakikat
Of the descent and of the ascent ,reflecteth not the companion of the Path tarikat

[3] Better than search for the watcher ,is grief for the hidden Friend God
For ,not the confidant of mystery is the heart of the Lord of malice .

[7] For this thanks that ,by the Friend ,the assembly is illuminated
If an act of tyranny reach thee ,like the candle ,consume and be content .

[8] With a half kiss purchase a prayer from one of heart one of vision a lover of God
That ,from the enemy's malice ,thee ,soul and body may preserve .

[9] The sadness ,that ,on my face hath come from grief for thee ,
O Asaf 'tis possible that the long explanation ,I may give in a long year .

[10] Love's murmur ,into Hijaz and 'Irak ,casteth
The melody of the strain of the ghazals of Hafiz of Shiraz .

[1] Die Schwermuth die auf mein GesichtDein Gram ausgoß,Könnt ich erläutern mein Aßaf!Ein ganzes Jahr.

[2] Viel tausend Dank, daß ich dich sahNach meinem Wunsche,Daß mit AufrichtigkeitDu mein Vertrauter bist.

[3] Ins Unglück geh'n die Waller aufDem Weg des Heiles.Ein Reisender er denkt nicht anBerg auf, Berg ab.

[4] Den Gram des Liebchens forsche nichtder Neider aus,Wer Groll im Busen führt, bewahrtGeheimniß schlecht.

[5] Bedarf gleich deiner Schönheit ReizDer Liebe nicht,So kehr' doch ich nicht mehr zurückVom Liebesspiel.

[7] Wie soll ich dir beschreiben wohlDes Innern Brand,Frag' meine Thränen, denn ich binKein Schwätzermund.

[8] Aus Dank weil dich die GegenwartDes Freund's erhellt,Verbrenn' der Kerze gleich im WehUnd sey vergnügt.

[9] Das Glück Mahmuds bedarf des HaarsAjasen's nichtLiebkosung ist der einz'ge ZweckVon ihrem ein Bund.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.23-10.23

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.23

German Translation

[1] هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
خداش در همه حال از بلا نگه دارد

[2] حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست
که آشنا سخن آشنا نگه دارد

[3] دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

[4] گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان
نگاه دار سر رشته تا نگه دارد

[5] صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی
ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد

[6] چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت
ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد

[7] سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری
که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد

[8] غبار راه راهگذارت کجاست تا حافظ
به یادگار نسیم صبا نگه دارد

[1] O true Beloved every one ,who regardeth the people of fidelity lovers of God
Him ,in every state ,from calamity God preserveth .

[2] Save in the Friend's presence ,I utter not the tale of the Friend
For the speech of the friend ,the friend preserveth .

[3] O heart so live that ,if thy foot slip in fault
With both hands in prayer ,thee the angel may preserve .

[4] If desire be thine that the true Beloved should not by severing asunder attachments to thee break the covenant ,
Keep with respect the end of the cord ,so that the covenant He may preserve .

[5] O breeze If thou see my heart on that tress - tip ,
By way of kindness ,speak to it the heart that its own place it may preserve .

[6] When I spake to him ,saying : Preserve my heart how well he said
What ariseth from the slave's hand ,God preserveth .

[7] My head ,and gold ,and heart ,and soul a ransom for that true Beloved .
Who the right of society of love and of fidelity preserveth .

[8] Where is the dust of Thy path ,that it Hafiz
In recollection of the work of the fragrant air of the wind ,may preserve .

[1] Wer auf die Treuen Acht giebt, Der sey versichert, daß der Herr Auf seine Diener Acht giebt,

[2] Des Freundes Sag' erzähl' ich Dem Freund, weil aufs bekannte Wort Nur der Bekannte Acht giebt.

[3] So sollst du immer leben, Daß, wenn du strauchelst, aufs Gebet Dein Engel auf dich Acht giebt. Ihr Tapfern, ehr't den Herren, Daß auch er seinerseits auf Euch, Wie auf die Seele Acht giebt.

[4] Wer Treue wünscht vom Liebchen, Behalt' den Faden, weil sonst nicht Das Liebchen auf ihn Acht giebt.

[5] Wenn du im Haare Ostwind, Mein Herz erblick'st, sag' ihm mit Huld, Daß auf den Platz es Acht geb'.

[6] Ich sprach zu ihm: Bewahre Mein Herz; Er sprach: was nützt es wohl, Wenn Gott auf Diener Acht giebt.

[7] Ich opfre Herz und Seele, Und Haupt und Gold dem Liebling auf, Der auf die Worte Acht giebt.

[8] Wo ist der Staub des Weges, Daß d'rauf Hafis, wie auf ein Maal Des Morgenwindes Acht giebt.